กฎหมายแพ่งและพานิชย์ บรรพ1 ลักษณะ3

              กฎหมายแพ่งและพานิชย์ บรรพ1

              ลักษณะ 3
               ทรัพย์
 
               มาตรา 137 ทรัพย์  หมายความว่า  วัตถุมีรูปร่าง
               มาตรา 138 ทรัพย์สิน หมายความรวมทั้งทรัพย์และวัตถุไม่มีรูปร่างซึ่งอาจมีราคาและ
อาจถือเอาได้
               มาตรา 139 อสังหาริมทรัพย์  หมายความว่า  ที่ดินและทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดินมีลักษณะเป็น
การถาวรหรือประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้น และหมายความรวมถึงทรัพยสิทธิอันเกี่ยวกับที่ดินหรือ
ทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดินหรือประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้นด้วย
               มาตรา 140 สังหาริมทรัพย์  หมายความว่า  ทรัพย์สินอื่นนอกจากอสังหาริมทรัพย์ และหมายความ
รวมถึงสิทธิอันเกี่ยวกับทรัพย์สินนั้นด้วย
               มาตรา 141 ทรัพย์แบ่งได้  หมายความว่า  ทรัพย์อันอาจแยกออกจากกันเป็นส่วนๆ ได้จริงถนัดชัดแจ้ง
แต่ละส่วนได้รูปบริบูรณ์ลำพังตัว
               มาตรา 142 ทรัพย์แบ่งไม่ได้  หมายความว่า  ทรัพย์อันจะแยกออกจากกันไม่ได้นอกจากเปลี่ยนแปลง
ภาวะของทรัพย์ และหมายความรวมถึงทรัพย์ที่มีกฎหมายบัญญัติว่าแบ่งไม่ได้ด้วย
               มาตรา 143 ทรัพย์นอกพาณิชย์  หมายความว่า  ทรัพย์ที่ไม่สามารถถือเอาได้ และทรัพย์ที่โอนแก่กัน
มิได้โดยชอบด้วยกฎหมาย
               มาตรา 144 ส่วนควบของทรัพย์  หมายความว่า  ส่วนซึ่งโดยสภาพแห่งทรัพย์หรือโดยจารีตประเพณี
แห่งท้องถิ่นเป็นสาระสำคัญในความเป็นอยู่ของทรัพย์นั้น และไม่อาจแยกจากกันได้  นอกจากจะ
ทำลายทำให้บุบสลาย หรือทำให้ทรัพย์นั้นเปลี่ยนแปลงรูปทรงหรือสภาพไป
               เจ้าของทรัพย์ย่อมมีกรรมสิทธิ์ในส่วนควบของทรัพย์นั้น
               มาตรา 145 ไม้ยืนต้นเป็นส่วนควบกับที่ดินที่ไม้นั้นขึ้นอยู่
               ไม้ล้มลุกหรือธัญชาติอันจะเก็บเกี่ยวรวงผลได้คราวหนึ่งหรือหลายคราวต่อปี
ไม่เป็นส่วนควบกับที่ดิน
               มาตรา 146 ทรัพย์ซึ่งติดกับที่ดินหรือติดกับโรงเรือนเพียงชั่วคราวไม่ถือว่าเป็นส่วนควบกับที่ดินหรือ
โรงเรือนนั้น ความข้อนี้ให้ใช้บังคับแก่โรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างอย่างอื่นซึ่งผู้มีสิทธิในที่ดินของผู้อื่น
ใช้สิทธินั้นปลูกสร้างไว้ในที่ดินนั้นด้วย
               มาตรา 147 อุปกรณ์  หมายความว่า  สังหาริมทรัพย์ซึ่งโดยปกตินิยมเฉพาะถิ่นหรือโดยเจตนาชัดแจ้ง
ของเจ้าของทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นของใช้ประจำอยู่กับทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นอาจิณเพื่อ
ประโยชน์แก่การจัดดูแลใช้สอย หรือรักษาทรัพย์ที่เป็นประธานและเจ้าของทรัพย์ได้นำมาสู่ทรัพย์
ที่เป็นประธานโดยการนำมาติดต่อหรือปรับเข้าไว้ หรือทำโดยประการอื่นใดในฐานะเป็นของใช้
ประกอบกับทรัพย์ที่เป็นประธานนั้น
               อุปกรณ์ที่แยกออกจากทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นการชั่วคราวก็ยังไม่ขาดจากการเป็น
อุปกรณ์ของทรัพย์ที่เป็นประธานนั้น
               อุปกรณ์ย่อมตกติดไปกับทรัพย์ที่เป็นประธาน เว้นแต่จะมีการกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น
               มาตรา 148 ดอกผลของทรัพย์  ได้แก่  ดอกผลธรรมดาและดอกผลนิตินัย
               ดอกผลธรรมดา  หมายความว่า  สิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติของทรัพย์ซึ่งได้มาจากตัว
ทรัพย์ โดยการมีหรือใช้ทรัพย์นั้นตามปกตินิยม และสามารถถือเอาได้เมื่อขาดจากทรัพย์นั้น
               ดอกผลนิตินัย  หมายความว่า  ทรัพย์หรือประโยชน์อย่างอื่นที่ได้มาเป็นครั้งคราวแก่
เจ้าของทรัพย์จากผู้อื่นเพื่อการที่ได้ใช้ทรัพย์นั้น และสามารถคำนวณและถือเอาได้เป็นรายวัน
หรือตามระยะเวลาที่กำหนดไว้